آخرین ضوابط مربوط به پارکینگ
اصل موضوع پارکینگ به مکان پارک خودرو و خارج شدن از آن بر میگردد. ضوابط ملاک عمل موجود برای این مهم به شرح زیر است:
فضای سر پوشیده لازم برای پارکینگ یک خودرو در یک خانه ویلایی به ابعاد 3 × متر الزامیست .
زمانیکه تأمین چند واحد پارکینگ مد نظر باشد:
در اینصورت ستون گذاری ساختمان بایستی تابع ضوابطی باشد تا امکان پارک بیشترین تعداد خودرو مهیا شود.
برای تأمین یک واحد پارکینگ آکس به آکس دو ستون عرضی 3 متر (سه متر) و آکس به آکس دو ستون طولی آن 5 متر(پنج متر) الزامیست. در هر صورت عرض محل پارک کمتر از 2.50 متر نباشد .
برای تأمین دو واحد پارکینگ به صورت مزاحم آکس به آکس دو ستون عرضی 3 متر ( سه متر ) و طول آن 10 متر ( ده متر) الزامیست. در هر صورت عرض محل پارک کمتر از 2.50 متر نباشد.
دو واحد پارکینگ به صورت مزاحم یعنی برای خروج خودروی عقب،خودروی جلویی مزاحم اوست و بایستی اول خودروی جلویی مزاحم خارج شود .
برای تأمین دو واحد پارکینگ آکس به آکس دو ستون عرضی 5 متر (پنج متر ) و آکس به آکس دو ستون طولی آن نیز 5 متر(پنج متر) الزامیست. در هر صورت عرض محل پارک کمتر از 4.50 متر نباشد
در اینصورت راه ورود و خروج به عرض 5 متر(پنج متر) الزامیست یا به عبارتی آکس به آکس دو ستون عرضی محل عبور 5 متر(پنج متر). در هر صورت عرض محل عبور کمتر از 4.50 متر نباشد.
برای تأمین سه واحد پارکینگ آکس به آکس دو ستون عرضی 7.50 متر(هفت و نیم متر) وآکس به آکس دو ستون طولی آن نیز 5 متر (پنج متر) الزامیست . در هر صورت عرض محل پارک کمتر از 7 متر نباشد .
در هر حال بسته به نوع اسكلت ساختمان در آخر اجرا و تمام شده ، برای یك واحد پاركینگ 2.50 متر – برای دو واحد پاركینگ و مانور ها 4.50 متر و برای سه واحد پاركینگ 6.50 قابل قبول میباشد
صدور پروانه جهت اضافه اشكوب مجاز نخواهد بود مگر اینکه درطرح ساختمانی و یا تغییرات آن حداقل تعداد محلهای پارکینگ مورد نیاز « براساس معیارهای مشخص شده در ضوابط مربوطه» پیش بینی شده باشد.
– تأمین پارکینگ در مازاد فضای باز جزء زیربنا محسوب نمی گردد و به شرط آنکه مانور اتومبیل تامین باشد در مازاد فضای باز به ازای هر پانزده متر مربع یک واحد پارکنیگ قابل تامین است.
– رامپ پارکینگ در فضای باز ساختمان جزء زیربنا محسوب نخواهد شد.
– از هر خیابان فقط یک راه ورودی پارکنیگ مجاز خواهد بود، مگر اینکه طول بر زمین 20 متر و بیشتر باشد که در این صورت می توان از دو درب ورودی پارکینگ استفاده نمود.
– حداکثر ارتفاع تمام شده پیلوت تا 2.40 متر به شرط استفاده جهت پارکینگ بلامانع است و در صورتی که زیرزمین احداث نگردد ارتفاع اولیه تا 2.60 متر به شرط اینکه سطح فونداسیون تا 60 سانتیمتر پایینتر از گذر باشد بلامانع است.
– در صورتی که پروانه ساختمانی جهت احداث پیلوت و زیرزمین تواما صادر شود، ارتفاع تمام شده پیلوت تا 2.40 متر بلامانع بوده و در این حالت به جهت لوله کشی ها مورد لزوم ارتفاع اولیه زیرزمین به شرط استفاده براساس پروانه تا 3متر و ارتفاع تمام شده 2.60 متر بلامانع است.
– پیش بینی راه ورودی پارکینگ رامپ از قسمت فضای آزاد ساختمانی بلامانع بوده و لیکن درهرحال راه ورودی جزء فضای پارکینگ ساختمان نخواهد بود.
– اجرای شیب مثبت جهت رامپ پارکینگ با رعایت ضوابط نورگیری زیرزمین و سایر مقررات بلامانع است.
– پارکینگ های مورد نیاز ساختمانها فقط در پیلوت، زیرزمین و مازاد فضای باز قابل تامین بوده و استفاده از فضای باز غیرمازاد جهت این منظور ممنوع می باشد.
– پیش بینی دو واحد پارکینگ از مجموع پارکینگهای مورد نیاز پشت سر هم بلامانع است.(صرفا در پارکینگ های مسکونی) در اداری و تجاری به ازای هر پارکینگ میتوان در صورت امکان یک پارکینگ مزاحم قرار داد مشروط به اینکه مزاحم دیگر پارکینگ ها نباشد.
– عرض راه عبوری حداقل 3متر پیش بینی گردد.
– ارتفاع پارکینگ های بیش از 1000 متر مربع یا بیش از 25 واحد می تواند تا 3 متر پیش بینی شود.
– از نظر مقررات عمومی پارکینگ به لحاظ ابعاد(عمق، دهنه خالص محلهای پارک بر حسب زاویه) عرض خالص دسترسیها، حداقل شعاع، شعاع گردش رامپ ها در رابطه با ابعاد وسائل نقلیه استفاده کننده، استاندارهای بین المللی ملاک عمل می باشد.
– حداکثر شیب رامپ 15% خواهد بود.
– (زیرزمین پارکینگ) باید دارای دسترسی مستقیم به طبقات باشد، (پله، آسانسور)
– شعاع گردش رامپ 6.50 متر می باشد.(شعاع قوس از آکس رامپ)
– چنانچه مساحت سطح پارکینگ بیش از 1000 متر مربع می باشد، رامپ ورودی رفت و برگشت جداگانه مورد نیاز است و یا عرض رامپ باید حداقل 5 متر باشد.
– برای پارکینگ معلول حداقل عرض مفید 3.50 متر مورد نیاز است.
– برای کلیه موارد فوق طول ایست اتومبیل 5 متر قابل قبول است.
– ضوابط عرض خالص رامپ دسترسی اتومبیل به طبقات پارکینگ، برحسب اینکه تعداد اتومبیل استفاده کننده، کمتر از 25 واحد باشد 3.50 متر و بیشتر از 25 واحد، حداقل 5 متر لازم می باشد، مگر دو راه ورود و خروج هر یک به عرض 3.50 متر پیش بینی شود.
– تغییر نوع استفاده پارکینگ ساختمانهای مسکونی و غیر مسکونی مقدور نمی باشد.
حوزه بندی پارکینگ:
شهر تهران از جهت تعیین پارکینگ لازم جهت ساختمانهای مسکونی و خدماتی به سه حوزه 1-2-3 تقسیم بندی شده که ضوابط تامین پارکینگ در این حوزه ها به شرح ذیل است:
لازم به ذکر است جهت سایر کاربردها ( تجاری-اداری-رستوران و…) تعداد پارکینگ لازم در هر سه حوزه مساوی بوده
الف) اگر ملک کلاً به صورت یک واحد مسکونی باشد( در هر سه حوزه پارکینگ) :
اگر سطح بنای آپارتمان تا ۲۰۰ متر مربع باشد یک واحد پارکینگ مورد نیاز است .
اگر سطح بنای آپارتمان بیشتر از 150متر مربع باشد 2 واحد پارکینگ مورد نیاز است.
ضوابط نورگیری و پاسیو یا حیاط خلوت
1 – ضوابط نورگیری در قطعات کوچکتر یا مساوی 200 متر مربع
2 – ضوابط نورگیری در قطعات بزرگتر از 200 متر مربع
1 – ضوابط نورگیری در قطعات کوچکتر یا مساوی 200 متر مربع
حداقل مساحت نورگیری در قطعات کوچکتر یا مساوی 200 متر مربع برای فضاهای اصلی معادل 6% ( شش درصد ) مساحت زمین و حداقل بعد نورگیر 2 متر الزامیست .
( به اطاق های خواب و هال و نشیمن و پذیرایی و ناهارخوری فضاهای اصلی میگویند . )
حداقل مساحت نورگیری در قطعات کوچکتر یا مساوی 200 متر مربع برای فضاهای فرعی معادل 3% ( سه درصد ) مساحت زمین و حداقل بعد نورگیر ۲ متر الزامیست. ( به آشپزخانه و انباری فضای فرعی میگویند)
2 – ضوابط نورگیری در قطعات بزرگتر از 200 متر مربع
حداقل مساحت نورگیری در قطعات بزرگتر از 200 متر مربع برای فضاهای اصلی معادل 12 متر مربع و حداقل بعد نورگیر 3 متر الزامیس.
( به اطاق های خواب و هال و نشیمن و پذیرایی فضاهای اصلی میگویند . )
حداقل مساحت نورگیری در قطعات بزرگتر از 200 متر مربع برای فضاهای فرعی معادل 6 متر مربع و حداقل بعد نورگیر 2 متر الزامیست .
در صورتیکه از یک نورگیر دو یا چند واحد مسکونی مستقل نورگیری میکنند :
فاصله دوپنجره فضای اصلی روبروی هم 6 متر الزامیست .
فاصله دوپنجره فضای فرعی روبروی هم 4 متر الزامیست .
فاصله دوپنجره ، یک فضای اصلی ویک فضای فرعی روبروی هم 4 متر الزامیست .
ضوابط ابعاد و مساحتهای نورگیر و حیاط خلوت های مذکور برای ساختمانهای معمولی تا پنج طبقه مسكونی ملاک عمل میباشد.
نحوه محاسبه مساحت نورگیرها
اول اینكه رعایت ابعاد و مساحت نورگیرها و حیاط خلوت ها برای نورگیری فضاهای مسكونی یا اداری طبق توضیحات مطالب قبلی الزمیست . در صورت رعایت ابعاد و مساحت نورگیرها و حیاط خلوت ها مساحت آنها از مساحت زیربنای ساختمان كسر میشود.
برای محاسبه مساحت نورگیرها و حیاط خلوت ها در صورتیكه این نورگیر وسط ساختمان باشد مساحت داخل به داخل نورگیر ( بدون دیوار ) حساب میشود و از مساحت زیربنای ساختمان كسر میشود.
در صورتیكه یك یا چند ضلع این نورگیر منتهی به حیاط همسایه یا ساختمان همسایه باشد مساحت دیوارهای منتهی به حیاط همسایه یا ساختمان همسایه و درز انقطاع جزو مساحت نورگیر حساب میشود و از مساحت زیربنای ساختمان كسر میگردد.
برای توضیح بیشتر میتوان گفت كه این نورگیرها كه طبق ضوابط احداث میشوند به عنوان فضای باز مانند حیاط تلقی میشوند.
دیوارهای حیاط منتهی به همسایه ها نیز جزو زیر بنای ساختمان محاسبه نمیشود. همچنین در صورتیکه در تعبیه نورگیرهای واحدهای مسکونی،شرایط زیر رعایت شده باشد مساحت نورگیرها یاپاسیوها جزء زیربنا محسوب نمی گردند.
1 – نورگیر اتاقهای اصلی مانند اتاق خواب و پذیرایی با مساحت 12مترمربع، باحداقل عرض 3متر.
2 – نورگیر آشپزخانه بامساحت 6مترمربع، باحداقل عرض 2متر.
3 -نورگیر سراسری در پلاکهای شمالی بامساحت کمتر از 200 مترمربع، باحداقل عرض 2متر.
بدیهی است نورگیر اتاقهای اصلی که مساحت آن بیشتر از 6% مساحت زمین و همچنین نورگیر آشپزخانه که مساحت آن از 3% مساحت زمین بیشتر باشد نیز جزء زیربنا محسوب نمی گردد.
ضوابط پیش آمدگی های به گذر :
1- احداث پیشآمدگی در گذرهای كمتر از 12 متر مقدور نمیباشد.
2- احداث پیشآمدگی در خیابانهای 12 متر تا 20 متر به عمق 80 سانتیمتر و برای خیابان20 متر به بالا به عرض 120 سانتیمتر مجاز میباشد.
3- ارتفاع پیشآمدگی نسبت به كف پیادهرو، نباید از 3.50 متر كمتر باشد و سطح آن مطابق ضوابط مربوطه جزء تراكم محسوب خواهد شد.